اعمال ولتاژ به یک خازن چنان چه گفته شد باعث ذخیره بار الکتریکی بر روی جوشن های خازن می شود. یه این عمل شارز خازن می گویند. در حین عمل شارز در مدار جریان برقرار می شود. (تصویر زیر(ب) )

تجمع بار الکتریکی بر روی جوشن خازن باعث ایجاد اختلاف پتانسیل در دو سر خازن می شود.

وقتی ولتاژ خازن به اندازه ولتاؤ منبع برسد، عمل شارز متوفق گشته و جریان مدار به صفر می رسد. حال این خازن حتی اگر از مدار هم جدا شود با ر و ولتاژ را حفظ می کند. (تصویر بالا(ج) )

عکس عمل فوق را تخلیه یا دشارژ می گویند. چنانچه خازن شارز شده را توسط یک هادی اتصال کوتاه کنیم (تصویر بالا(د) ) الکترون های اضافی جوشن B از طریق هادی به سمت جوشن A حرکت کرده و کمبود الکترون آن را از بین می برند و در حین این عمل جریان الکتریکی در مدار برقرار می شود. پس از آنکه کل الکترون های اضافی بدین طریق بار مثبت جوشن را خنثی نمودند، جریان مدار به صفر رسیده و خازن از بار ذخیره شده خالی می گردد در نتیجه اختلاف پتانسیل ان هم به صفر می رسد در شکل های (ب) و (ج) فلش ها جهت خطوط قوای میدان الکترواستاتیکی به وجود آمده را نشان می دهند. وجود میدان مزبور باعث می شود ملکول های عایق مابین دو جوشن تحت فشار قرار گیرند و چنانچه با افزایش ولتاز، میدان مزبور از حد معینی بیشتر شود در اثر ایجاد قوس الکتیریکی عایق از بین می رود.

نکته مهمی در مورد عمل شارژ و دشارژ خازن باید دقت شود این است که در حین عمل شارژ و دشارژ جریان به وجود آمده در مدار تنها از سیم های رابط عبور کرده و از عایق بین دو جوشن جریانی عبور نمی کند.